Eindelijk een oorzaak gevonden er klopt een ader tegen mijn trigeminus.
En dan snap je ook als die tegen een zenuw aanklopt dat die er geïrriteerd van wordt, als iemand de hele dag tegen mij aan zit te beuken wordt je ook niet blij van.
En heb ik de keus gekregen doorgaan met conservatieve therapie oftewel medicatie of een operatie, nou daar hoefde ik niet lang over na te denken ik ga voor een operatie, als ik al mijn ochtendmedicatie inneem is gewoon bijna een ontbijt zoveel en het is alleen maar meer geworden.
En de mogelijke oplossing om voorgoed van die helse pijnen af te komen, die mijn leven gecompliceerder maken door aanvallen te veroorzaken die mens onterend zijn waar nog geen mensenrechten organisatie mee bezig is en ik geloof niet dat dit door het lichaam zelf hersteld gaat worden, als er een ader is verzakt, zal deze naar mijn inzichten niet herstellen.
Nou in het kort de uitleg van de operatie, ze maken een luikje, ach een klein sneetje zei de chirurg, daar gaat mijn haar denk ik dan, aan 1 kant kaal geschoren ach misschien wil ik wel meedoen aan de kaalgeschoren hoofden aan een kant bij de dames, maar nee ik hoop zo dat het mee gaat vallen, terwijl ik dit aan het opschrijven ben ontstaat er een brok in mijn keel en biggelen tranen over mijn wangen.
Het luikje wat ze maken, wat een luikje blijft, wel dicht maar wel een gat om weer terug mijn hersenschedel in te gaan.
Om mogelijk doofheid te ervaren, hersenvocht en de andere complicaties die je kan krijgen.
En dan een beetje plakken, boetseren zijn we 320 minuten later, een trigeminus die bevrijd is van een ader en ben ik hopelijk klaar en kan me luikje hopelijk permanent gesloten blijven!!!
Door naar het volgende loket de verkoeverkamer, bij mijn vorige operatie heb ik er de gehele dag gelegen was als eerste binnen en ging als laatste weg, de gehele dag liggen pijn te lijden op de verkoeverkamer omdat ze mijn pijn niet naar beneden kregen.
Nog onduidelijk is of ik meteen daarna terug ga naar de verpleegafdeling of nog een tussenstop ergens maak op een pacu afdeling die mensen meer in de gaten kan houden.
In ieder geval mag ik daar een 5 nachten ongeveer verblijven en dan terug naar huis!
Voor alle mensen die denken en dachten dat het tussen mijn oren zat of nog steeds zit, (geestelijk dus) die zeiden van, ik hou het niet meer bij alle ziektes die jij hebt, die mij een aansteller vinden / vonden, dit doorstaan doe je niet als je niets mankeert dan draai je je om en ren je hard weg!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten