Op verjaardag bij een goede vriend, ik wil er perse heen er wordt gekookt voor ons en dat doen we elk jaar.
Met allerlei instructies dat het niet laat kan worden, snel moeten eten etc.
Gaan wij er vol goede moed heen, ik heb bijna de gehele dag in bed gelegen, het moet lukken bedenk ik me!
Tijdens het diner ging het vrij goed een beetje pijn in mijn oor maar het is te doen, ik geef wel aan dat het niet te lang kan duren.
Tijdens het dessert gaat mijn pijn omhoog en we krijgen nog koffie, een echte vers gezette sterke espresso en normaliter drink ik koffie met meld, deze was zonder melk en sterk mijn trigiminus gaat steeds meer opspelen en dan BAM!
Mijn Trigi laat weer van zich horen, ik weet nog net de gastvrouw, die in de keuken staat te bedanken voor het eten en de jarige wil afscheid nemen en dan BAM, BAM!
Hoe het verder is gegaan weet ik niet zo goed meer, ik ben naar buiten gerent heb staan schreeuwen van de pijn! Mijn liefste weet mij binnen knowtime in de auto te zetten, ik huil en gil, elke hobbel, elke optrekbeweging wordt de hel in mijn hoofd groter en groter!
Mijn liefste geeft aan dat ik nu wel kan gillen en schreeuwen dat niemand het hoort en ik ga het ook doen, alleen je zo druk maken is niet bevorderlijk voor de pijn!
Als we na een half uur thuis komen is de ergste pijn weg en ben ik blij dat ik weer thuis ben. @nog lang niet de oude.
Ondertussen gaat mijn liefste even de mensen bellen waar we waren en deze waren zich rot geschrokken, zij hadden nog nooit zoiets meegemaakt en het ook nog niet bij mij meegemaakt wel de verhalen gehoord maar hoe erg het was, kwamen zij nu achter!
Eerst dacht ik dat ik mij zou schamen als het gebeurde, maar ik had helemaal geen last van schaamte, leuk is anders maar dit is ook het echte leven van mij en zoveel andere mensen op de wereld die hieraan lijden.
woensdag 3 mei 2017
De uitslag MRI
Vandaag staat op het programma we gaan naar het ziekenhuis en ik zie er tegenop als de Alpenbergen bij elkaar!
In de afgelopen jaren, is de ene uitslag een andere geworden en nooit positief alleen maar erger!
In de wachtkamer kijk ik om mij heen, aan niemand zie je dat zij of hem ziek is op deze afdeling, stiekem zijn deze mensen in stilte aan het lijden. Allerlei mensen van alle lagen van de bevolking, jong en oud zitten er in de wachtkamer te wachten totdat zij opgeroepen worden.
Er zit een knoop in mijn buik, hoe je het went of keert deze uitslag is Nooit goed!
Of ze hebben niets gevonden en zit je met een gigantische pijn in je gezicht/ hoofd, of ze hebben iets ontdekt waar mogelijk hopelijk dan iets aan te doen is maar fijn is die uitslag ook niet.
Uiteindelijk wordt ik geroepen, dan begint de arts te vertellen dat er een hersenader tegen mijn trigiminus aangedrukt zit en bij elke keer dat daar bloed door heen gaat, klopt deze tegen mijn trigiminus aan.
Of ik operatief waardig materiaal ben is nog de vraag en dus gaan we met de pijnmedicatie therapie door om de zenuw te verleiden om geen aandacht te geven aan mijn hersenader.
In de afgelopen jaren, is de ene uitslag een andere geworden en nooit positief alleen maar erger!
In de wachtkamer kijk ik om mij heen, aan niemand zie je dat zij of hem ziek is op deze afdeling, stiekem zijn deze mensen in stilte aan het lijden. Allerlei mensen van alle lagen van de bevolking, jong en oud zitten er in de wachtkamer te wachten totdat zij opgeroepen worden.
Er zit een knoop in mijn buik, hoe je het went of keert deze uitslag is Nooit goed!
Of ze hebben niets gevonden en zit je met een gigantische pijn in je gezicht/ hoofd, of ze hebben iets ontdekt waar mogelijk hopelijk dan iets aan te doen is maar fijn is die uitslag ook niet.
Uiteindelijk wordt ik geroepen, dan begint de arts te vertellen dat er een hersenader tegen mijn trigiminus aangedrukt zit en bij elke keer dat daar bloed door heen gaat, klopt deze tegen mijn trigiminus aan.
Of ik operatief waardig materiaal ben is nog de vraag en dus gaan we met de pijnmedicatie therapie door om de zenuw te verleiden om geen aandacht te geven aan mijn hersenader.
Nieuwe triggerpoints er blijft niets over om te eten...
Heel voorzichtig ben ik met eten en drinken.
Kleine hapjes en aan de andere kant kauwen en soms gaat het niet en triggert het een pijnaanval
Mijn nieuwe triggers
Kleine hapjes en aan de andere kant kauwen en soms gaat het niet en triggert het een pijnaanval
Mijn nieuwe triggers
- Snicker
- Zwarte koffie
- Druif
- Ananas
- en wat nog meer mogelijk zal volgen 😏😡😒💀
Abonneren op:
Posts (Atom)