Ketamine-S behandeling

Dag na de Ketamine-S behandeling

Terug in de auto begon mijn hoofd te bonzen en te bonzen, het was benauwd buiten ik dacht dat het kwam door de benauwdheid buiten. Het bonzen bleef aanhouden en na een paar uur wist ik niet meer hoe ik moest kijken, scheel van de pijn ben ik mijn bed ingegaan. Na een goede nachtrust met al die Ketamine in mijn lijf zou het vast beter gaan met mij, de Ketamine zou een reset moeten geven aan mijn pijn registratie van mijn lichaam...

De volgende dag nog steeds bonzend hoofd en Wauw, wat een ontzettende hoofdpijn heb ik, alsof ik hartstikke dronken ben geweest gisteravond en ik daarvan een gigantische de dag erna kater heb gekregen, wat voel ik mij beroerd.
Dit gevoel heb ik 2 dagen gehouden, nadat dit weg ebde kwam daarna de pijn opzetten aan mijn linkerzijde van mijn gezicht, eerst dacht ik dat ik migraine aanval had, deze had ik voorheen altijd aan mijn rechterzijde en begon ook altijd van uit mijn kies alleen deze pijn nam een andere route dan de migraine pijn die ik heb mogen ervaren.

Mijn migraine aanvallen duurde altijd drie dagen, dag 1; meestal met een irritant gevoel in mijn hoofd begon en nadat de dag of nacht vorderde begon deze naar een hoogtepunt te komen, dag 2; duurde lang met voortdurende scherpe pijn, moeilijk om te werken maar was er altijd aanwezig, examens gedaan met migraine aanvallen, scheel kijken soms het goed doen soms zat het even tegen.
Dag 3; nam de pijn geleidelijk af en was ik daarna bek en bekaf, en moest ik een paar dagen herstellen van een migraine aanval.

Deze pijn die ik nu ervaar bleef maar doorgaan en ik belande bij de tandarts met kiespijn klachten die niet blij was met me, tja ik heb het niet voor het zeggen met pijn en dit was namelijk haar laatste werkdag voor haar zwangerschapsverlof maar gelukkig mocht ik wel langs komen en na uitgebreid onderzoek kon de tandarts niets vinden, ik werd doorgestuurd naar de endodontoloog, helaas ging daar 7 weken overheen, ach ja pijn is maar een klacht en iedereen moet toch op vakantie kunnen gaan. Echter als patiënt loop je wel tegen al die wachttijden aan, wachten op wat die arts zegt, protocol staat afwachtend beleid nemen, zorgverleners moeten op creatieve onzinnige cursussen, hebben continu diverse kick-offs waardoor hun spreekuur komt te vervallen, loopt hun IT vast en komt het spreekuur te vervallen, geven balieassistenten het weer is verkeerd door waardoor er in mijn behandelproces nog meer vertraging komt, nemen revalidatieartsen zonder iemand fysiek gezien te hebben een besluit dat patiënt wel 9 maanden moet wachten op een startdatum van een intake revalidatie en zo kan ik nog wel even doorgaan wat ik meemaak in mijn rol als patiënt, waardoor ik mij afvraag zijn deze mensen nog met zorg bezig, jaa zeggen zij dan en voelen zich aangevallen misschien terecht of onterecht   hebben deze mensen geen zorgverleners bestaan omdat ik of wij patiënt zijn geworden?


Na onderzocht te zijn door de endodontoloog wie ook niets kon vinden, tja wat nu, hij had het nog over de pijnpoli, tja daar liep ik al en de dexamethason wilden zij mij al niet meer geven en een prik zonder wil ik niet nog een keer ervaren en als ik eerlijk ben moet ik toe geven dat de meeste prikken die ik heb gehad niets hebben gedaan dus als de pijnpoli mijn laatste optie is dan moet ik hier mee leven.

De pijn bleef bestaan, en met de tijd nam deze alleen maar toe, ik dacht moet op zoek naar een andere tandarts misschien zien ze iets over het hoofd bij thee drinken neemt de pijn alleen maar toe, bij vloeibaar voedsel wordt mijn pijn steeds heftiger nauwelijks meer hanteerbaar. Als ik praat of alleen al adem heb ik toename van pijn.